والد = رشد کودک

A mother with her child in a carrier backpack hiking through a forest trail on a crisp autumn day.

چرا باید اول خودمان را بیشتر بشناسیم؟

همه‌ی ما دوست داریم فرزندانمان شاد، بااعتماد‌به‌نفس، و سالم رشد کنند.

اما گاهی فراموش می‌کنیم که اولین الگوی زندگی کودک، ما هستیم.

کودک، ناخودآگاه ما را می‌بیند، احساس می‌کند، و تقلید می‌کند.

اگر ما از درون بی‌قراریم، اگر خسته‌ایم، اگر پر از ترس یا تردید هستیم…

کودک ما هم این را حس می‌کند.

رشد کودک، از درون ما آغاز می‌شود.

 کودکان به حرف‌های ما گوش نمی‌دهند، به «بودنِ ما» نگاه می‌کنند

ممکن است بارها به فرزندمان گفته باشیم «آرام باش» ولی خودمان در تنش زندگی کرده‌ایم.

ممکن است او را تشویق کرده باشیم «خودت را دوست داشته باش» اما خودمان با خودمان مهربان نبوده‌ایم.

کودک، «رفتار» ما را می‌آموزد، نه فقط «کلمات» ما را.

رشد والد، یعنی آگاهی، پذیرش، و مراقبت از خود

💡 رشد به معنای کامل بودن نیست.

رشد یعنی آگاهی از نقاط ضعف، تلاش برای تغییر، و پذیرش خود در لحظه.

وقتی والدین یاد بگیرند چطور با احساسات‌شان کنار بیایند،

چطور به بدن‌شان گوش دهند،

و چطور برای نیازهایشان ارزش قائل شوند،

آن‌گاه فرزندشان هم این رفتارها را خواهد آموخت 

کوچینگ چطور کمک می‌کند؟

کوچینگ فضایی امن و بدون قضاوت برای گفتگوست.

من به عنوان کوچ، کنارت هستم تا احساساتت را بشناسی، خواسته‌هایت را کشف کنی

و راهی برای آرامش درونی و ارتباط بهتر با فرزندت بیابی.

گاهی فقط کافی‌ست کسی بی‌قضاوت گوش‌ات بدهد… تا خودت راهت را ببینی.

Scroll to Top